Yavru Ceylan

Bir varmış bir yokmuş. Tam 6 yaşında her şeyi 6 kere tekrarlamadan hiç rahat etmeyen şıkır şıkır fıkır fıkır bir yavru ceylan varmış. 

Bir gün yavru ceylan Maannesindeyken annesinden bir telefon gelmiş. Yavru ceylan kaptığı gibi telefonu sarayın üst katına çıkmış. 

Anne

Anne

Efendim çoocuum

Bak şimdi 

Bugün Paten alalım mı?

Anne şok. Uzun bir sessizlik... Büyük Ceylan korkarmış patenden. Çocukken çok düşmüş totosunun üstüne.

Sonra Uzun Baba alıvermiş pateni yavru Ceylana. Alıvermiş alıvermesine ama, yanında kaskını, dizliğini, dirsekliğini de almış, baba paketten son bir parça eldivenleri de çıkarınca...

Yavru Ceylan yok artık demiş, Anne derin bir ohhhh çekmiş.

Gel zaman git zaman uzun baba yavru Ceylan’a paten kaymayı öğretmiş. Bütün gün çok yorulan baba kız mışıl da mışıl, şıkır da şıkır uyuya kalmışlar.

Masal bu ya yavru ceylan rüyasında masmavi bir havuzun içinde paten kayarken görmüş kendini.